Zuzanna Ginczanka była wcielonym pięknem. Jej uroda nie zostawiała nikogo obojętnym, jej talent objawiony w śmiałych, czasem żartobliwych wierszach zachwycał współczesnych w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Kiedy w latach 90. XX wieku badaczka Izolda Kiec przywróciła ją pamięci, jej poezja oczarowała nowe pokolenia. Spośród wierszy Ginczanki to właśnie ostatni jej utwór „Non omnis moriar” – wstrząsające świadectwo tragicznego losu Zuzanny, losu Żydów w ogarniętym wojną świecie, stał się dla artystów współpracujących z Miejskim Ośrodkiem Kultury szczególną materią, z której utkali przejmującą, plastyczną opowieść. Wiersz-oskarżenie, wiersz- świadectwo, wiersz-testament, wiersz-dzieło sztuki, wiersz-wyzwanie.
Zapraszamy do śledzenia działań Miejskiego Ośrodka Kultury, aby wziąć udział w premierze video-artu „Non omnis moriar”.